تا کِی باید به خودمان نگاه کنیم؟


چگونه از خدا درخواست کنیم ؟

آیا خداوند سبحان نمی‌گوید «ادعونی» (مرا بخوانید)؟

چه‌بسا سرآغاز انسان، با دعا باشد؛ ولی کسی که حقیقت را می‌شناسد نمی‌گوید: خدایا! به من بده، مرا شفا ببخش، با من چنین و چنان کن، فلان چیز را می‌خواهم، فلان چیز را نمی‌خواهم و غیره! فقط باید در درگاه خداوند بایستد و امید داشته باشد که حضرت حق بر او تفضل نماید و او را در هر آنچه خواست و مشیتش است، به کار گیرد.

تا کِی باید به خودمان نگاه کنیم؟
 والله اگر خداوند سبحان مرا از اول تا آخر روزگار به کار گیرد، سپس وارد آتشم کند، با من به احسان رفتار کرده است؛ و چه احسانی بالاتر از این‌که مرا به کار گماشته است! حتی اگر فقط برای یک ‌لحظه باشد.
 ما فقط باید نسبت به یک‌ چیز اهتمام ورزیم، اینکه این منیتی که از ما جدا نمی‌شود را از صفحۀ وجود سیاه خویش بزداییم.

سید احمد‌الحسن، وصی و فرستادۀ امام مهدی (ع)، در محضر عبد صالح: جلد اول

نظرات

  1. وقل رب زدنی علما
    اللهم صل علی محمد و آل محمد وسلم تسلیما

    پاسخحذف

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

راز ستاره داوود علیه السلام

قضاوت با شما!!

کتاب چهل حدیث مهدیین (۲۵)-حدیث بیست و یکم