کتاب چهل حدیث مهدیین(۲۶)-حدیث بیست و دوم

بسم ﷲ الرحمن الرحیم

والحمدللّٰه رب العالمین، و صلی اللّٰه علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیما

 در پستهای گذشته به ذکر احادیث و روایات از کتاب ارزشمند چهل حدیث درباره مهدیین و فرزندان قائم ع نوشته شیخ ناظم عقیلی پرداختیم حال ادامه کتاب و حدیثی دیگر

《حديث بيست و دوم》  

الراوندي في قصص الأنبياء، بسنده عن أبي بصير، عن أبي عبد الله ع ،قال: قال لي: 

(يا أبا  محمد، كأني أرى نزول القائم ع في مسجد السهلة بأهله وعياله.) 

قلت: يكون منزله جعلت فداك ؟ قال: نعم، كان فيه منزل إدريس، وكان منزل إبراهيم خليل الرحمن ع ،وما بعث الله نبياً إلا وقد صلى فيه، وفيه مسكن).  

راوندی در قصص الانبيا، با استناد از ابو بصير نقل میکند که: امام صادق ع به من فرمودند:

 (ای محمد، گويا نزول قائم ع با اهل و عيال خود را در مسجد سهله میبينم). [۱]

عرض کردم: (فدايتان شوم، آيا منزل ايشان آن جا است؟) فرمودند: (آری، آن مکانی است که منزل ادريس و ابراهيم خليل الرحمن در آن است و خداوند پيامبری را مبعوث نساخت، جز اين که در آن نماز گزارده و در آن سکونتگاه است). [۲]

  

و اين روايت ثابت میکند که امام مهدی ع هنگام نزول در مسجد سهله، دارای اهل وعيال است، يعنی در آغاز قيام مقدس يا ظهور ايشان. آشکار است که مقصود حضرت از اهل و عيال، همسر و فرزند و ذريه است و به خصوص اين که میدانيم امام مهدی ع پدر و مادر و برادر و خواهر ندارد، پس مصاديق اهل و عيال، همسر و فرزندان ايشان،هستند.

خوانندگان و محقیقن گرامی سید احمد الحسن ع و صی و فرستاده امام زمان ع  همان احمد ذکر شده در وصیت شب وفات پیامبر ص اولین مهدی از مهدیین دوازده گانه دعوت غریبانه خود را آغاز کرده است جهت آشنایی با این دعوت مبارک به

وبسایت رسمی انصار امام مهدی ع

سایت رسمی مؤسسه وارثین ملکوت

مراجعه بفرمایید.

_____________________________________________

 [۱]اضافه بر آنچه صدوق با سندش از ابی بصير روايت کرده همانطور که راوندی در قصص الأنبياء ص۸۴ ذکر کرده، علامه مجلسی اين روايت را از يکی ازکتب و اصول معتمد يعنی کتاب (المزار) روايت کرده و چنين آورده: (در کتاب مزار اثر برخی از اصحاب قديممان از ابی بصير از امام صادق ع روايت کرده که فرمودند: (ای محمد، گويا نزول قائم ع با اهل و عيال خود را در مسجد سهله میبينم...)، بحار الأنوار: ج۵۲ ص۳۷۶ و اين تسديد قوی بوده و بدين ترتيب روايت معتبر بوده و ممکن نيست بدان طعنه زد و به خصوص اينکه در فضليت قائم ع و مسجد معظم سهله آمده است. 

[۲].قصص الأنبيا، راوندی: ص۸۴ 

مزار،مشهدی: ص۱۳۴ 

بحار الأنوار: ج۵۲ ،ص۳۱۷-۳۷۶ 

مستدرک الوسايل، ميرزای نوری: ج۳ ،ص۴۱۷