چرا صدای اماممان را نمی‌شناسیم...
روزگار غربال چه روزها و شب‌هایی که در غم دوری اماممان ندای « اللهم عجل لولیک الفرج » سر دادیم؛ چه نذرها و چه نیازها که به ساحت حضرتش برده و خواهان سربازی کودکانمان و کنیزی و غلامی همسرانمان بودیم. شیعیان مهدی(عج)! روزگار غربال است، روزگاري كه «یا لیتنا کنا معک»هایمان محک می‌خورد. امروز ایمانمان به آخرین فرستادۀ او مورد امتحان واقع می‌شود. به‌راستی چرا به یاری حضرتش نمی‌شتابیم؟! صدای پدر را کودک دل‌بستۀ او می‌شناسد، حتی اگر سال‌هایی طولانی او را ندیده و صدایش را نشنیده باشد. چرا صدای اماممان را نمی‌شناسیم، چرا ندای «هل من ناصر ینصرنی» فرزندش را نمی‌شنویم؟! مولایمان مهدی ، فرزندش را برای هدایت ما به‌سویمان گسیل داشته است. بدانیم آن‌کس که فرزند را تکریم نکند، پدر را بی‌حرمت کرده است. جستجو کنید و حقیقت را بیابید و تا دیر نشده از خداوندي که از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است راجع به حقانیت مولایمان احمدالحسن (علیه‌السلام) سؤال کنید.
